Vakantie in Thailand

Eindelijk konden we onze koffers pakken en genieten van onze eerste vakantie in Azie. Daar het reizen in de meeste Aziatische landen best wel wat vergt van de kinderen, vanwege de veelal gebrekkige infrastructuur, kozen we voor ons bekend terrein, Thailand. Thailand is en blijft een geweldige vakantie bestemming, heerlijk weer, lekker eten, goede service, vriendelijke mensen, makkelijker te bereizen en veel te doen met kinderen. Vandaar dat we uitkwamen bij Phuket en gelukkig was het off season, en dus niet te druk en goed betaalbaar. We hadden een directe vlucht van 3,5 uur en slechts 1 uur tijdverschil, dus geen last van jetlag. Chris had enorm zijn best gedaan om zijn PADI open water cursus  met succes af te ronden, heeft dagen zitten studeren en dus had ik een mooie duiklocatie gevonden niet ver van Phuket, zodat hij het echte Scuba diven kon ervaren. Verder wilden we graag een excursie maken in Phangh Nga Bay area. Het gebied is bekend om zijn karststeen gebergte, met zijn kalkstenen kliffen en grotten, rijzend uit zee. 
Bij vele bekend door de film van James Bond, 'The Man with the Golden Gun' https://www.youtube.com/watch?v=qHlssnzaJKA
En verder wilden we graag relaxen. 
Zie hieronder het verslag van Chris met enkele foto's en zelfs een film van zijn eerste duiken rond Racha Yai Islands.

Op vakantie in Phuket! (deel 1)

Na een korte vlucht met het vliegtuig zijn we aangekomen in Thailand, Phuket. Er waren gelukkig geen problemen of onnodig oponthoud bij de douane. We konden (zowat) meteen doorlopen. Daar hebben we een kleine, witte auto gehuurd. Toen we de

Car-rental zochten, waren er allemaal mensen die ons auto’s, nog meer troep en nog meer troep wilden aansmeren. Gelukkig konden we alsnog de goede car-rental vinden en reden we weg met onze gehuurde auto naar ons hotel, ‘Centara Grande’. Het was middernacht toen we aankwamen, dus we waren allemaal doodmoe! We gingen nog even naar de receptie, terwijl ik en Stef bijna in slaap vielen, kijkend naar de tv die het water park laat zien, ‘Splash Jungle’. Daarna gingen we met een buggy naar onze flat. In ons appartement waren er 2 aparte bedden voor mij en Stef (gelukkig genoeg!) En nog 1 groot bed voor Patrick en Ma. De volgende dag, na lekker te hebben geslapen, gingen we (METEEN) naar de Splash Jungle. Met name mij en Stef. Er waren heel coole waterglijbanen. Een zag er ontzettend cool uit! Hij heette de ‘boemerango’ en ik begrijp wel waarom. Het is een glijbaan waarmee je in een band van een steile helling gaat, en dan ga je weer omhoog. Maar als je omhoog gaat zie je nog iets: Een glijbaan met einde, letterlijk! Die glijbaan eindigde gewoon in de lucht. Gelukkig vlieg je niet over dat einde, maar glijd je terug!

 

 

Zie je hoe ik omkijk naar de camera? Dat was lollig om te zien op de foto.

Toen had je een ronde glijbaan: een glijbaan die steeds in de rondte gaat in een soort van kom. Maar hij is wel anders dan andere. Je gaat er met een band in, en dan draai je rond, en rond, en rond, totdat je in het water glijdt (die nog steeds in de kom zit). En dan glijd je met de band, achteruit of vooruit, achteruit is leuker, ga je door het gat heen en dan ben je bij het einde! Die was ook heel leuk, maar de boemerango was leuker! Stef ging, nadat hij met mij in de glijbanen is geweest, naar de luie rivier. Maar hij was niet echt ‘lui’. Stef die rende steeds rond in zijn band, door de rivier! We weten niet waarom, maar Stef vindt dat op een of andere manier heel erg lollig.

In de avond hebben we nog een stukje gereden door Phuket. Het was heel erg gezellig in de straten, en sommigen stoken vuurwerk af! We zijn ergens nog wat pizza, pasta en creme-brulee gaan eten.

De volgende dag gingen we weer even naar de Splash Jungle, en gingen we wat Thai eten in een restaurant aan ’t strand. Weet je wat ik raar vond? Ik vond de Thai in  Hong Kong lekkerder dan in Thailand! WTF! Maarja, alsnog lekker. Stef die at per ongeluk een peper op (dankzij zijn vreet gewoonte), arme Stef. Hij moest huilen!

Daarna gingen we weer naar huis, want we waren allemaal moe en het was al 10 uur ’s avonds (11 uur in Hong Kong, dus het komt door de jetlag). De dag daarna was de laatste dag in Centara.

We zijn nog eventjes gaan zwemmen en daarna namen we de auto naar Onyx Villa’s. Onderweg kwamen we nog een supermarkt tegen, daar waren we op zoek naar een barbecue, al zoekend naar eten voor in ons nieuwe huis. Het duurde wel eventjes voordat we aankwamen in de Onyx, maar het was het waard! Er was een lekker zwembad! Ik dook er meteen in! Stef die twijfelde een beetje toen hij erin ging.

Helaas was de airconditioner kapot, dus moesten we verhuizen naar een ander (en nog lekkerder, ruimer en beter!) huis. Daarna gingen we slapen.

Op vakantie in Phuket! (deel 2)

Zondag zijn we lekker naar het strand geweest en hebben we een heerlijke Thaise massage genomen! Echt heerlijk! We hebben daar ook nog eventjes wat gegeten. Die avond gingen we ook naar een restaurant (geen idee welke, we zochten gewoon voor een gezellige en lekkere). Maar onderweg naar het restaurant, zagen we OLIFANTEN! Ik had nog nooit een wilde (half wilde, want ze zaten wel aan een ketting) olifant gezien! Ik vond het wel bijzonder! 

We hebben nog eventjes op het strand gereden, en alles zag er heel gezellig uit, vol met kraampjes en restaurantjes. Later vonden we een lekker restaurant op een berg. We hebben lekker gegeten, maar ik nam wel een beetje weinig: ik had diarree. Als toetje aten we nog wat bananen-flambe, denkend dat het een lekkere gebakken banaan was, die NIET in de alcohol lag, en toen was het over met mij. Ik begon me niet goed te voelen en werd een beetje ziek. Stef aan de andere kant, stampte zich nog vol! Nou, vol, het eten was al op, dus hij had niet echt de kans meer om nog meer te eten.

Eenmaal thuis gingen we lekker slapen. Ik was ziek, dus ik werd gewoon gek tijdens het slapen! Een paar dingen gebeurden:

Vreemde droom -> wakker worden -> zelfde positie -> gek worden

En dit ging steeds door. Op een gegeven moment werd ik zo gek dat ik ging douchen midden in de nacht, in de hoop dat die gekte dan weg zou gaan. Gelukkig kon ik later wat beter slapen, en in de ochtend ging het ietsje beter. Ik was echt doodmoe, want ik kon zowat niet slapen. We gingen die dag duiken in het zuiden, maar dat ging nu helaas niet door. Gelukkig gaan we donderdag nog duiken! Maar die dag beloofde wel leuk te worden! Eerst gingen we naar de olifanten die we hadden gezien. Die hebben we wat te eten gegeven, en je kon ze ook even aaien. Ze waren zwart, met oranje stippen. Ze zagen er niet zo blij uit. 

Die avond gingen we ook nog op zoek naar een minigolf park! Het thema was de prehistorie met dinosaurussen. Bij de ingang was er ook nog een (echte) baby-olifant, die je kon aaien en een foto mee kon maken. Deze vond ik er wel blij uit zien. Dat zag ik aan zijn ogen. We hebben nog foto’s gemaakt! Op een foto, gaf ik de olifant een boks: Ik met mijn vuist en hij met zijn slurf.

En als je die olifant wat geld gaf, voor een mevrouw waarvan je eten kon krijgen, dan gaf de olifant het geld aan de mevrouw.

Die olifant steekt zo zijn slurf uit van: “Heeft u nog wat geld Mevrouw/Meneer?”. Dat was wel heel grappig hoor! Daarna gingen we golfen. Het was een heel leuk parkoers. De ene keer golfde je over een rivier en de andere keer in een lava grot.

Ik had met 1 punt gewonnen van Patrick! Het ging ons natuurlijk gewoon om het golfen, dus het was niet van “neh-neh-neh-neh-neh, ik heb lekker gewonnen”. Nee, zo ging dat niet.

We raakten ook nog redelijk wat ballen kwijt hoor! Ik sloeg er eentje in het water (vraag niet hoe), en de andere wou ik naar Patrick gooien. En toen kwam het: Ik gooide met mijn linkerhand. En toen rolde de golfbal de struiken in. Gelukkig hadden we nog een bal over.

Ik was heel blij die dag! Stef vond het ook heel erg leuk! Trouwens: wij vonden het allemaal leuk!

Op vakantie in Phuket! (deel 3)

Vandaag zijn we nog met de longtailboat naar de ‘banana beach’ geweest! Dat is echt zo’n mooi strand! Het water is er heel erg helder, en er zijn veel kleurige vissen! Het zand is ook heel erg zacht en wit! Ik voerde de vissen met bananen, en ze kwamen met tientallen rond me zwemmen: om die banaan te eten! Ze knaagden af en toe ook nog in mijn been en handen, maar dat was wel lollig. 

Patrick ging zoeken naar koraal, Ma liet haar nagels lakken en Stef zat lekker te relaxen. We hebben daar ook nog wat lekkers gegeten en zijn weer teruggegaan naar Phuket. In Phuket hebben we nog een heerlijke massage genomen, samen met Stef. Het was zijn eerste keer, dus hij was wel wat zenuwachtig.

Stef zat steeds in mijn arm te knijpen en mij te kietelen, dus dat vond ik wel irritant. Maar later werden we alle twee relaxed. Het was een heerlijke massage! Daarna zijn we naar huis gegaan en daar zit ik dan: Typend achter de computer, deze zin te schrijven.

Donderdag zijn we iets heel leuks gaan doen! We zijn met de speedboot naar een eiland gegaan waar we gingen duiken!

Ik en Patrick hebben tijdens het duiken heel veel dingen gezien! Koraalduivels, doktersvissen, barracuda’s, papegaaivissen en nog veel meer! We zagen heel erg grote scholen van die vissen! Ook hebben we kleine beetjes koraal gezien! Helaas was het meeste van het koraal dood. Ook zagen we vierkanten waar koraal op groeide. ‘Kunstmatig koraal’ heet dat. Het zag er heel erg mooi uit! Blauw, rood, groen en nog veel meer kleuren! Ook waren we in een gezonken schip geweest! Daar hebben we nog wat leuke foto’s gemaakt, waaronder een heel erg leuke: Ik zat achter het zogenaamde stuur van het schip en Patrick zat te zwaaien! Helaas was er geen stuur meer -_- Toen we uit het schip gingen, zagen we de Koraalduivel! Ik raakte hem bijna, en het is maar goed ook dat ik hem net niet raakte, want zijn stekels zijn giftig! De vis zag er heel erg mooi uit! Sierlijk, maar ook gevaarlijk. Daarna zijn we langzamerhand weer terug naar boven gegaan, na nog wat foto’s te hebben gemaakt!

En trouwens: we hebben 2 keer gedoken. De eerste keer was tot 9 meter, en de 2e keer was tot 18 meter! Diep he? En ik mag eigenlijk nog niet eens verder dan de 16 meter! We hebben een heel erg leuke dag gehad! Stef en Ma hebben nog wat gesnorkeld, en hebben veel vissen gezien (en misschien ons). Stef die zei steeds tegen Ma van

“Chrissie! Waar ben je nou?”. Dat vond ik wel lollig. Helaas heb ik dat niet kunnen horen. Daarna zijn we nog met de speedboot terug gegaan naar Phuket, en zijn we nog wat gaan eten!

Vrijdag gingen we lekker relaxen. Lekker rustig naar het strand, een lekkere massage nemen… Dat was wel lekker! Stef die zat op zijn Ipod, en Ma en Patrick gingen zwemmen. In de avond gingen we nog naar een winkelcentrum. Maar er waren niet alleen winkels, maar er waren ook 2 game hallen! Daar keek ik het meest naar uit! Voordat we daarheen gingen, hebben we nog even wat gegeten. Lasagne, frietjes, en kip! Daarna gingen we naar de game hal, maar wat viel dat tegen! Er waren heel weinig games, wel veel toestellen, maar veel daarvan waren dezelfde games. Zelfs de flipperkast was niet leuk! Daarna zijn we nog even naar een 4D film geweest. Patrick vond het de film niet waard om 4D te worden genoemd. ‘Alleen de stoelen bewogen wat en ik voelde alleen wat wind, meer niet!’. Ik dacht daar eigenlijk net zo over. Alleen de film was eigenlijk leuk! Daarna gingen we nog naar een andere game hal, ‘Mario zone’. Maar in die ‘zone’ waren geeneens Mario spellen! Alleen grijpautomaten, en èèn ijshockey tafel. Alleen die ijshockey tafel was leuk vanavond… Maar het was wel gezellig! Laat in de avond zijn we naar huis gegaan, en gingen we lekker slapen! Zaterdag was de dag dat we weer terug naar Hong Kong gingen. Niet veel bijzonders, we zijn nog gaan kijken voor een paar zwembroeken, normale broeken en een zwem bril. Om half vier zijn we het vliegtuig in gestapt en waren we weer onderweg naar Hong Kong. We waren allemaal weer blij om thuis te zijn! Lekker meteen op het bed duiken en Donald Ducks lezen. Ik heb ook een nieuwe Donald Duck van mijn Oma gekregen! Dank je wel Oma!

We hebben toen nog een broodje gegeten en gingen slapen.

Mooncake Festival en National Day Fireworks

Deze week hadden we een kleine mini-vakantie! Het Mid Autumn Festival en de viering van National Day. De week volgend op National Day wordt ook wel de Golden Week genoemd waarbij alle Chinezen een week vrij zijn. National Day is in 1949 op het Tiananmen Plein door de Volksrepubliek uitgeroepen tot Nationale feestdag, met tal van festiviteiten, militaire parades en wordt traditioneel afgesloten met vuurwerk. Vele van julie zullen zich het Tiananmen Plein nog herinneren aan de protesten uit 1989, waarbij een man voor een aankomende colonne van militaire tanks gaat staan en ze tot stoppen dwingt. http://www.youtube.com/watch?v=9-nXT8lSnPQ
Het Mid Autumn Festival of Moon Festival, vindt plaats op iedere 15e dag van de 8e maand van de Lunar Kalender. De Chinezen geloven dat dan de maan het grootst, het meest rond en het meest helder is. Alle mensen komen samen om Moon festival te vieren met hun familie en samen te dineren en vooral veel moon-cakes eten. Mooncakes zijn hele zoete gebakjes gemaakt van lotus zaad pasta met 1 tot 4 gezouten ei dooiers erin. Zijn per stuk 1000 Kcal, dus niet voor de fanatieke dietisten. En niet bepaald een lekkernij voor veel expats.

Een stukje historie: Tijdens de Yuan Dynasty heersten de Mongolen over China (1280 - 1368 A.C.). De Sung Dynasty die daarvoor over China heerste, konden niet leven onder buitenlandse heerschappij. Zij besloten een gecoordineerd verzet op te zetten die niet zou worden ontdekt. De leiders van het verzet, wetend dat het Moon festival spoedig zou aanbreken, bestelde speciale cakes. In iedere Moon cake was een geheime boodschap verborgen met de op handen zijnde plannen van het verzet. De Mongolen waren niet geinteresseerd, daar de Moon cakes alleen door Han Chinezen gegeten werden. Op de nacht van het Mid Autumn festival, sloegen de verzetslieden succesvol toe en werd de regering omver geworpen. Wat volgde was de oprichting van de Ming Dynasty (1368 - 1644 A.C.). Zodoende worden Moon cakes gegeten om deze historische belangrijke dag te herdenken.

  Museum Afgelopen zondag zijn we naar het ‘Hong Kong Coastal Defense’ museum geweest. Dat gaat over de oorlog-periode van Hong Kong. En geloof mij, er was redelijk veel oorlog hoor! Je kon er alles leren over hoe ze zich verdedigden, hoe en waarmee ze vochten, en wat voor kleren ze hadden, enzovoort. Voor mij stond er een beetje te veel tekst op de muur, dus ik ben maar gestopt met lezen na 10 minuten, want ik werd duizelig. En Stef gebaarde dat die naar huis wilde en pizza wilde eten :3 Ma en Patrick vonden het wel interessant. Zelf heb ik ook een paar dingen geleerd, zoals wanneer Hong Kong publiek werd voor buitenlanders. Ze werden publiek rond 1997. Stef heeft denk ik niet zo heel veel geleerd :P, maar dat poppetje dat zo’n schiet-geluid had vond hij wel leuk. Na het museum zijn we nog rond gaan wandelen in Shau Kei Wan. Ik vond het er erg traditioneel uit zien. Al die chineese reclame-borden in de stad hangen, lantaarns, en restaurantjes en winkeltjes en nog veel meer! Ook hebben we nog een lekker ijsje gegeten en zijn we daarna voor het eerst sinds we uit Nederland kwamen de metro genomen. We gingen naar Mid-levels. Daar wilden we heel graag bij een nederlands restaurant eten, maar die was gesloten D: . Dus hebben we maar bij de Thai gegeten ☺. Dat was ook ontzettend lekker hoor! Niet dat er iets mis mee was, maar ik keek ook ontzettend uit naar de poffertjes en frikandel. Bij thuiskomst zagen we ook allemaal lampjes op het strand en mijn moeder en ik zijn even gaan kijken want het was Moon cake festival. Het hele strand zat helemaal vol en iedereen had een lantaarntje of glow sticks bij zich. Het was echt super gaaf dit te zien en het feest ging de hele nacht door.

Volgend jaar zitten wij ook op het strand!. Dat is eigenlijk alles dat we die dag hebben gedaan, maar nog niet alles wat we deze week hebben gedaan!
  Maandag 1 oktober was het dan eindelijk zover, maar voordat we naar het vuurwerk gingen kijken wilde onze helper May eerst Stef nog meenemen naar Turtle Beach. Hier kwamen alle helpers bij elkaar om de Nationale feestdag te vieren. Met veel muziek en zang. Stef was helemaal in zijn nopjes en werd door alle vrouwen aanbeden en vertroeteld. Hij wist niet waar hij kijken moest en had de dag van  zijn leven. Moe maar voldaan kwam hij terug en moest nog even een uurtje slapen voordat we naar het vuurwerk gingen kijken.

Om 6 pm vertrokken we richting het restaurant waar op  een groot dakterras het vuurwerk konden bekijken! Het eten in het restaurant was heel erg lekker. Vooral de toetjes! ☺ Ik denk dat het yoghurt met een soort van aardbeien sausje was. De rest van de toetjes smaakte helaas naar niks. Toen het vuurwerk om 9 uur was begonnen, was ik heel erg opgewonden! Ik wilde dolgraag het vuurwerk zien, samen met Stef, Patrick en ma! Patrick zei dat ze 800.000 euro aan het vuurwerk hadden besteed. Veel hoor! Toen het vuurwerk begon, zagen we in het vuurwerk ook nog van die sterren (niet de sterren in de hemel, maar van het vuurwerk!). Zoiets had ik nog nooit gezien! Terwijl ik dacht dat dit al ontzettend mooi vuurwerk was, had ik het mis! Met het Chinees Nieuwjaar wordt het nog heftiger (en drukker)! We zijn wel wat eerder uit het restaurant weggegaan om de taxi te pakken. En dat was maar goed ook! Toen wij in de taxi zaten, was het vuurwerk gestopt en waren alle taxies bezet! Ik was wel blij dat wij lekker op tijd naar huis konden! Daarna zaten ik en Stef nog achter “die vierkante dingen”. Trouwens: een Ipad en macbook zijn niet eens vierkant, dus waarom noemen ze het dan “vierkante dingen”? Kan iemand dit misschien beantwoorden?

  Lam(m)a Island! Vandaag zijn we gaan wandelen op een eiland genaamd Lamma Island. Ik vond dat het wel een lollige naam had! Stef ging dit keer ook mee! Dit zou zijn eerste hike worden! De wandeling duurt zo’n 2 uur. We probeerden dat binnen de tijd af te leggen. De boot die we namen om op dat eiland te komen, schommelde zo erg! Ik werd misselijk (en een paar anderen ook, ik zag er zelfs een paar kotszakjes pakken! :3). We zagen ook nog een boot half onder water liggen, maar besteden er niet zoveel aandacht aan. Toen we gingen wandelen, zagen we allemaal leuke restaurantjes aan het strand! Het was er heel gezellig! Daarna liepen we door een klein dorpje met heel veel cafe’s en winkeltjes. Toen zijn we doorgelopen naar Hung Shing Yeh Village. Dat waren heel veel restaurantjes aan het strand. We hebben daar ook nog wat gedronken. En daar vond ik een heel erg lekker drankje dat ik niet in Hong Kong kon drinken: Fernandes. Niet iedereen kent dit drankje, maar het is heel lekker vind ik! Na het drinken, gingen we verder naar Lo So Shing Village. Toen we daar naartoe gingen, zagen we een heel grote spin in de boom zitten. Het was de grootste die ik ooit heb gezien (in het echt dan :P )! En trouwens, voor de ouderen die ook nog willen weten hoe het eruit zag: Het was prachtig! Het gebied is ook heel erg mooi, bananenbomen overall en soms ook nog een paar bankjes in de schaduw om uit te rusten! Lo So Shing village was een vissersdorpje, er waren niet zo heel erg veel huisjes (het waren eigenlijk krotten vind ik, maar huisjes klinkt beter ☺). We kwamen ook nog een poster met een kat erop tegen. Wel een beetje onnodig maar wat moet een kat in vredesnaam midden in de jungle op een eiland?!?!?! Lol. Maarja, terug naar het verhaal: toen gingen we de het kamikaze cave. Dit waren grotten van waar de Japanners vroeger zelfmoordmissies pleegden op vijanden om ze tegen te houden. En trouwens, voor wie het niet weet: kamikaze betekent dat je jezelf opoffert om een ander te doden. Tenminste: zo zie ik het. We konden de grotten helaas niet in, maar ze zagen er wel heel cool uit hoor! 10 minuten lopen later kwamen we aan in Sok Kwu Wan. Dit was het eindstation. Hier konden we de boot terugnemen naar central en naar huis gaan. Sok Kwu Wan heeft heel erg veel restaurantjes! Maar: Het zijn alleen sea-food restaurantjes D: En ik verlangde nou niet echt naar mosselen op mijn bord. De anderen ook niet, dus gingen we maar naar huis om pizza met frietjes te eten :D . Nog een ding: We kwamen 6 seconden voor de deadline aan! Ik heb het getimed! - Chris, Stef, Ma en Patrick!



APG Family Day

De APG familie dag was al enkele keren uitgesteld door oa een orkaan, maar afgelopen zaterdag was het dan zover. Onder een uitzonderlijke en mooie heldere blauwe lucht, vertrokken alle gezinsleden van alle APG HK werknemers vanuit Central met een jacht naar de HK Yacht club aan de andere kant van Hong Kong Island. Er was een ontzettend leuke dag georganiseerd door enkele collega's waar ouders en kinderen konden wakeboarden of in een 'donut' achter een speedboot konden sjeesen over het water. Voor de achterblijvers stond er een chocolade workshop op het programma en voor de allerkleinste waren een 2 clowns ingehuurd. Nadat iedereen moe en voldaan hun activiteit hadden afgerond, was er een uitgebreid BBQ buffet in de tuin van Yacht club georganiseerd. Stef liep trots met opgeblazen zwaarden en wapens door de tuin, met zijn mond vol cupcakes. Chris vond de donut erg leuk, maar het wakeboarden net iets leuker en kwam vol verhalen weer terug. Enkele collega's kwamen naar me toe om te vragen waar Tanja het wakeboarden had geleerd, daar ze de 1e keer direct uit het water kwam en met 1 hand zwaaiend naar het publiek op het strand een rondje deed. Nu heeft ze een windsurf achtergrond (is mij verteld), dus vandaar haar bekwame wakeboard style. Knap hoor!
Zodra de zon onder ging en de BBQ werd aangestoken konden we op de keurig gedekte tafels genieten van een goed gevuld glas wijn en een lekker stukje vlees. Stef kon het niet afwachten en besloot vast 2 keer een ronde te maken met voorgerechten. Oesters, mosselen, gamba's, niets is hem vreemd en werkelijk alles vind hij lekker. Uiteraard had Stef id tussentijd de harten van vele collega's gestolen met zijn uitgekiende charmes. Vandaar dat iedereen hem wel even wilde helpen om ook voor de hoofdgerechten 2 keer op te scheppen. Worstjes, Kippenvleugels, Biefstuk, weer gamba's, bonen, friet en bloemkool. (en dat dus 2x). Zou hij nog ruimte over hebben voor een toetje denk je dan?
Nadat Tanja maar even was meegelopen om wat kleine toetjes te laten proeven, besloot hij om sneaky wederom een 2x een bord vol chocolade mousse op te scheppen. Waar laat hij het, want hij komt geen grammetje aan. De avond ging voorbij, de kinderen konden nog even op het strand spelen met zaklantaarns, voordat we met een taxibootje naar de overkant vaarde en naar huis konden lopen. Wat een heerlijke dag. Kijk al uit naar volgend jaar.



En zondag avond klonk het ronkende geluid van auto's. Auto's waarmee je op zondag een leuk ritje mee kunt maken. Kroymans (de Ferrari dealer uit Hilversum) zou willen dat hij deze auto's op een dag in zijn museum had staan.

Iron Mike Tyson

APG Asia, de organisatie waar Patrick voor werkt, investeert in Vastgoed, Infrastructuur en Aandelen. Zoals vele van jullie weten is APG een grote speler op dit gebied en doet Patrick met veel banken/brokers zaken. Daar APG een grote klant is van deze brokers ontvangen we regelmatig uitnodigingen voor allerlei evenementen.
Afgelopen week was een van de grootste evenementen georganiseerd door Credit Lyonnais Securities Asia in Hong Kong. 5 dagen lang geven management van allerlei beursgenoteerde ondernemingen acte de presence. Zodoende kunnen investeringsmaatschappijen een beter inzicht verkrijgen in het wel en wee van deze ondernemingen. En dus stond het Grand Hyatt Hotel een week lang op zijn kop met presentaties van ruim 100 grote ondernemingen.
Bij binnenkomst in het Hotel bleek ook dit jaar weer hoeveel mensen zich hadden aangemeld voor diverse presentaties en lezingen, daar het Hotel zwart zag van de mensen met naam badges om hun nek gehangen.
Een van de interessante presentaties werd gehouden door 2 ex CIA agenten, die zich gespecialiseerd hebben in Behavioral Analysis. Oftewel het analyseren van het gedrag van mensen. Spreken mensen wel de waarheid, ten dele of in zijn geheel niet. Ook in de Financiele wereld, waarin ik me begeef, wordt hier veelvuldig gebruik van gemaakt. Bij de presentaties van cijfers, bij overnames en fusies, bij 'special situations'. Wat is de waarde nu echt van deze informatie. Hoeveel is waar. Niet geheel onbelangrijk als je weet dat we een slordige 350 miljard Euro onder beheer hebben. Let wel, allemaal opgebouwd pensioengeld van oa Politie, brandweer, leraren of ander (semi) overheids-personeel.
Het was een echte eye-opener met een aantal interessante case studies. En er werd even stil gestaan bij zaken als Bill clinton vs Monica Lewinsky en Lance Armstrong vs anti doping organisatie USADA.
"Did Lance Armstrong dope?"; "Yes he did indeed". De tijd zal het leren.
Geheel terzijde, maar zeker niet minder leuk, was een 'Meet and Greet' met de One and only Mr. Iron Mike Tyson. Ok, hij is dan wel een beetje over the top en gelukkig niet meer zo'n beest als hij vroeger was, maar het blijft toch die bokser waar ik vroeger voor zijn gevechten vaak voor wakker bleef (en uiteindelijk sommige maar enkele minuten duurde). Ik was nog meer fan na het zien van de film The Hangover, waarbij de mannen zijn tijger hadden gestolen en hij doodleuk als een karikatuur op zichzelf 'In The Air tonight' van Phil Collins enorm vals begon mee te zingen. http://www.youtube.com/watch?v=4TbnXqhHJkk

Goed, van te voren werd het strakke protocol doorgenomen, alvorens we hem de hand mochten schudden in the poolhouse van het zwembad op het dak van het Grand Hyatt Hotel (op zich al een bezoek waard).
Je mocht onder geen beding, Mike Tyson uitdagen tot een gevecht, ook al was het voor een geintje!
Er mochten geen foto's genomen worden met je mobiele telefoon. Er liever geen vragen over een aantal gevechten uit het verleden. Denk vooral aan het gevecht met Evander Holyfield, waar hij 2 keer een stuk oor afbeet.
Hij gaf duidelijk aan dat hij de eerste 30 jaar naar zichzelf had geluisterd en dat heeft hem nergens geholpen en dus luistert hij nu al 16 jaar naar zijn vrouw. Zijn gewonnen titels en daarbijbehorende 'belts' vind hij 'garbage' en doen hem niets meer.
Kortom het is een ander persoon geworden dan we misschien dachten. De testosteron gierde desalniettemin door the poolhouse.
De grapjes waren niet van de lucht. "Is hij uitgenodigd om de sh*t uit klanten te slaan die niet genoeg commissie betaald hebben". Kan ik wel zo dichtbij gaan staan met mijn linkeroor. Uiteindelijk is het een toch wel kleine maar aanspreekbare vent (of liever gezegd brother, want zo noemde hij me 2 keer en ik niet bepaald als een brother eruit zie. Misschien toch teveel zon gepakt de laatste tijd).
Zie onder het resultaat en geef nou toe, wanneer krijg je de kans om met zo'n karakter op de foto te gaan. Precies en alleen daarom al, nuchter als ik ben als Nederlander, de kans gegrepen.

De week werd afgesloten met een concert van Katy Perry. Voor degene die Katy Perry niet kennen, hier een Youtube link en Wikipedia link. http://en.wikipedia.org/wiki/Katy_Perry
http://www.youtube.com/watch?v=98WtmW-lfeE
Nou is het niet bepaald onze muziek, en heb ik na het concert nog dagen met de nummers in mijn hoofd gelopen, toch was het een geweldige avond. Voordat we naar het concert hall gingen, hadden we eerst nog een diner en pre concert drinks voorafgaand aan het concert. In totaal waren er zo'n 2500 genodigde gasten, wat het geheel een gemoedelijke prive sfeer gaf.
Uiteraard werden kosten noch moeite gespaard om het deze 2500 gasten naar de zin te maken en waren alle drankjes op rekening van de broker. En dus ook de glazen champagne die Tanja en ik veelvuldig lieten bijschenken. Na een 2tal uren kwam Ms Perry on stage en heeft onafgebroken een geweldig concert gehouden. Het was al met al een fantastische avond, waar nog lang over wordt nagepraat.
Hier enkele foto's van het concert en mijn excuses voor de slechte kwaliteit. Foto's genomen met een blackberry laten aan kwaliteit te wensen over. Tijd voor de nieuwe Apple Iphone 5.

We zijn weer terug op het Honk

Onze excuses voor het feit dat we een tijdje met onze blog 'uit de lucht' zijn geweest. Maar na vele reacties van onze vaste blog-lezers zijn we weer terug, en pakken de draad weer op. Ga er maar rustig voor zitten, want de avonturen van 'de boertjes in het buitenland' zijn weer begonnen.

Homeleave

Halverwege July keerden Tanja en kinderen terug voor home leave naar Nederland, voor een leuk weerzien met grootouders, hun pa en vrienden. Eerlijk gezegd voelt het raar om op vakantie naar Nederland te gaan. Stef wilde in eerste instantie niet terug naar Nederland en we moesten nog even uitdokteren hoe we dit hem beste konden uitleggen. Het mannetje dacht immers dat we voorgoed weer terug zouden keren en was daar allerminst blij mee. Een goed teken overigens. Dagelijks hebben we de speelblokken, playmobil poppetjes en vliegtuig erbij gehaald om duidelijk te maken dat we 'op vakantie' gingen naar Nederland, maar dat leek makkelijker gezegd dan gedaan.
Totdat we op een dag allemaal dingen gingen opnoemen, die we gemist hadden en bij aankomst direct wilde gaan doen. Dus kwamen na het weerzien met Pa, Opa's, Oma's, vrienden en 'oude' klasgenootjes, zwemmen bij de Waterdam en de Eemhof, ook weer allerlei lekkere dingen voorbij. Drop, stroopwafels, Broodje kroket en frikandellen. Op dat moment viel het kwartje (Honkie dollar dus) bij Stef en begon hij enthousiast mee te doen..."Kaassoufle, kaassoufle en kaassoufle". Dit bleek het gouden woord te zijn. Stef ging naar Nederland op vakantie om kaassoufles te eten. Handenwrijfend kreeg hij er meer zin in, naarmate de dag vorderde. Bij ieder skype contact met het thuisfront, was het geen "he soepkip" meer, maar "Kaassoufle".
Patrick bleef nog een week in Hong Kong en reisde later af. Echt verveeld heeft hij zich niet, daar hij nog een groot 'Bier-feest' zou meemaken met de overige overgebleven mannelijke collega's.

 Klein flesje bier drinken met de consul generaal van Nederland

Het was gelukkig niet zo druk op straat

Hoe zou het Tanja en de kinderen vergaan, zo'n eerste reis met de kinderen alleen? Zullen de kinderen wel een beetje gaan slapen, kan Tanja het wel vinden op de grote luchthaven van Hong Kong, komen de andere mede-reizigers wel aan hun nachtrust toe nu Stef de regie van zijn eigen business-class cabine in handen heeft?

Uiteindelijk verliep de reis redelijk soepel en konden ze rustig in de business lounge een hapje en drankje nuttigen, voordat ze gingen boarden. De eerste uren gingen voorbij met het installeren van de stoel/ligbed in alle standen. Want uiteraard dient eerst alles even gechecked te worden. Toen eenmaal de luiken dicht gingen en de meeste passagiers aan hun nachtrust wilde beginnen, was Stef klaarwakker en begonnen aan de herhaling van zijn favoriete film. Tanja, bij wie de slaappil als een bommetje insloeg zat met stokjes tussen de oogleden de boel gade te slaan. Al met al is de vlucht soepel verlopen en stonden grootouders en de vader van Stef en Chris hun op te wachten op Schiphol.

Thuis stond er aardig wat op het programma om geregeld te worden; huurhuis van Tanja opzeggen en gereed maken voor volgende bewoners, verhuisbedrijf de laatste spullen laten opslaan, herhalings-vaccinatie halen, allerlei zaken op marktplaats verkopen etc etc. Uiteraard hadden we tijd genoeg om bij  (bijna) iedereen even op visite te gaan. Uit eten was meer een gewoonte dan uitzondering. Maar wat hebben we er heerlijk van genoten.

Ook de kinderen hebben enorm genoten van hun vakantie in eigen land met buurtfeest, verjaardagspartijtjes, zwemmen in het openlucht zwembad en de Eemhof. Chris heeft ook nog het eindejaarsfeest van groep 8 van z'n oude school mee kunnen maken. Ontzettend leuk om te zien, hoe hij nog ' in the picture' was en bij het feest en afsluitende toneelstuk werd betrokken.

Terug op het Honk

Nadat we de sleutel van ons huis in Volendam hadden overhandigd aan de nieuwe bewoners, hebben we afscheid kunnen nemen van het prachtige dorp, de dijk, vrienden en familie en niet te vergeten het altijd sfeervolle uitzicht op winkelcentrum de Stient. Wie had nu gedacht dat Tanja in eerste instantie moeite had om het dorp te verlaten en zich 15 km hemelsbreed ergens anders te vestigen, nu zonder schroom en angst wel duizenden kilometers verder zich ging settelen. Daar kan ik alleen maar trots op zijn............ definitief 'Buiten het Klaphek'.

Eenmaal bij thuiskomst werden we vrolijk verwelkomd door May, die in de tussentijd een spoedcursus koken met aziatische sterren er op had zitten. Wat voelt het weer heerlijk om thuis te zijn. Dat uitzicht, die klamme hitte, de wolkenkrabbers, het eten.

De kinderen hadden nog een aantal dagen school vakantie en konden zich zo weer enigszins acclimatiseren. Tanja was vanaf Maart bezig om Chris op surfles te krijgen. Hier kun je niet zonder een certificaat een board huren. Eigenlijk kun je hier niets zonder een certificaat ergens in te behalen. Het behalen van een certificaat is niet lastig, maar de aanvraag voor een 2 daagse cursus om zo'n certificaat te bemachtigen des te meer. Daar het een lokaal Chinees watersport centrum betreft en bijna niemand Engels spreekt, maakt het er niet makkelijker op. Na weken voor de deur gelegen te hebben, was Tanja id buurt van het centrum en ging toch nog maar eens informeren. En het bleek dat er nog een plek beschikbaar was gekomen voor een cursus, uitgerekend op Chris' zijn verjaardag. Wat was iedereen blij. Ok, nu hebben we een cursus, maar hoe nu verder? Niemand spreekt Engels, Chris zijn Chinees is nog niet van dat niveau, en ook de formulieren stonden vol met onleesbare Chinese tekens.

Chris was niet de enige op het water. Windsurfen, Kayak, Peddelen op een board, en zeilen.

De zon in zijn toet, benen verbrand, en de blaren op zijn handen. Het was een 2 daagse cursus, maar is uiteindelijk toch geslaagd en certificaat behaald. Klasse vriend!

Chinese Bruiloft

Enkele maanden geleden hebben we een officiele uitnodiging ontvangen voor het (met grote eer) bijwonen van een Chinese bruiloft van Patrick zijn collega. Er zou behoorlijk uitgepakt worden, daar er meer dan 200 gasten waren uitgenodigd in het zeer sjieke Four Season's Hotel. Maar kunnen we naakt en gebodypaint wel een rivellaatje light bestellen aan de bar, is 2tientjes in een envelop wel genoeg.

Dit bleek geen sinecure en dus ging ik informatie inwinnen bij diverse Chinese collega's. Want de etiquette zijn zeer strikt. Allereerst mag het kado in de vorm van glad gestreken geld-briefjes geen 4 bevatten, want dat brengt ongeluk. Het moet deelbaar zijn en liefst een paar 8-en bevatten. Daar het in een chique hotel gehouden werd, moest het bedrag daarop afgestemd worden. Het geld mocht niet in een witte envelop gegeven worden, maar in een rode envelop met gouden tekens van geluk erop. Ook het schrift mocht niet gewoon met balpen geschreven worden, maar liever met een gouden of rode stift.

De kleding voorschriften waren ook niet doorsnee. De bruid verkleed zich immers 3 keer op de dag/avond en wij mochten geenszins de aandacht trekken. Dus daar ging mijn rivella light outfit en Tanja's sexy paarse jurk van Percy Irasquin. Mannen niet in smoking of in zwart, dames niet in wit of rood. Pfff de zin begon een beetje weg te zakken. Wat mogen en kunnen we nog wel?

Mag ik de bruid dan in ieder geval 1x vol op de mond pakken met mijn tong in haar huig gedrukt. 

Zal ik nog moeten speechen en wordt er dan verwacht dat we dat in onze beste Chinees doen, waar we bij iedere verkeerde uitspraak (en geloof me, die is heel snel gemaakt), niet de mensen het schaamrood op de kaken bezorgen. What the Fuck (bleek achteraf het magische keerpunt van de avond), we gaan gewoon en we zien wel. We eten de hele dag niets, want we krijgen immers 13 gangen voorgeschoteld en dan maar hopen dat daar niet de echte lekkernijen tussen zitten, zoals Chickenfeet. Nu zijn we makkelijke alleslusters, dus daar hadden we wel vertrouwen in.

Eenmaal aangekomen bleken we niet op de gastenlijst te staan. Ik was in alle commotie vergeten te reply-en. "Zullen we nu rechtsomkeert maken, nu het nog kan". Te laat..... de bruidegom kwam ons verwelkomen en we werden alsnog op de lijst gezet. Eerst op de foto met het bruidspaar, net als al die honderden andere gasten.

Mijn knalrode stropdas viel in de smaak. "Brings luck, thank you for wearing it". Pff even aanhaken bij andere Nederlandse collega's en snel even een glas Cognac naar binnen werken om de boel te smeren. Jeez wat een protocol en hoe moet de bruidegom zich wel niet voelen in deze veel te strak geregisseerde 'dag van zijn leven'?

De immense zaal was adembenemend mooi aangekleed. Ik kan me niet herinneren ooit zo iets moois te hebben gezien. Met giga schermen aan de muur (waar de jaarlijks terugkerende show van Andre Rieu op het vrijthof in het niet viel), waar prachtige foto's van het bruidspaar op hun rondreis door Europa getoond werden. Dit was niet een ordinaire bruiloft, nee hier werd een show gehouden van internationale allure!

Na de officiele bezegeling, waar wij niets van hebben verstaan, nam de veel te zenuwachtige 'best man' de regie weer in handen.

"Laten we er een mooi feest van maken en geniet van al het heerlijk eten".

Bij de 3e gang begon me op te vallen dat het wat luidruchtiger werd aan de andere kant van de immense zaal. We sloegen er verder geen acht op, want ons werd een heerlijk 'vogelnest' soep opgediend. Ja, gemaakt van het speeksel van een klif-bef vogeltje.

De president van APG had in de tussentijd even met de bruidegom gesproken en de woorden "What the Fuck' uitgesproken, waarop bij de bruidegom, naar bleek later, iets getriggered werd.

Met een glas in zijn hand gaf de bruidegom een 'What the Fuck' speech weg, waarop bij ons al enigszins duidelijk werd, dat hij zich uit dat strakke protocol wilde bevrijden. De speech in het Engels werd al iets grover van aard en bij de vertaling in het Chinees (voor met name de ouders) werd er een traantje weggepinkt. Iets klopte hier niet........ en de stemming werd al iets joliger. Uncle John werd bedankt voor het sponsoren van 'The Real Deal'. Meerdere malen.

Na zijn speech gingen de bruid en bruidegom verder met hun rondes langs alle tafels en nu werd duidelijk wat er exact door Uncle John gesponsord werd. The Real Deal, bleek overjarige klasse Cognac te zijn. Daar waar normaal gesproken slappe thee gedronken wordt, wordt er bij welgestelde families (en Uncle John zit blijkbaar goed in de slappe was), met goede Cognac getoast op het bruidspaar. Echter bleken er bij dit huwelijk iets teveel genodigde gasten en tafels te zijn.

Bij de 6e gang werd de microfoon van de bruidegom uit zijn zakken gehaald, daar het proosten met een flinke bel Cognac, soms een beetje shockerend en schaamteloos werd bevonden. Best Men, bedienend personeel en de bruid zelf trachten bij iedere volgende tafel, de opnieuw goed gevulde glas Cognac voor het toasten uit de handen van de bruidegom te trekken of snel bij te vullen met water. "What the Fuck", luidden het telkens weer.

Eenmaal bij onze tafel aangekomen, werd al duidelijk dat de bruidegom over zijn 'break-even point' was. Hij viel collega's in de armen, niet zozeer uit collegialiteit, maar meer om zich staande te houden.

En weer werden er flinke glazen Chivas Regal ingeschonken en in 1 teug leeg gedronken. De bruid kon nog net voorkomen dat de bruidegom zijn directe baas een zoen op de mond gaf. Het was beschamend, maar o zo hilarisch. Alle etiquette werden overboord gegooid. Toen de bruidegom eenmaal weer ging zitten aan zijn tafel, en niet meer voor reden vatbaar was, viel hij met stoel en al achterover. Zijn traditionele schoonouders keken beschaamd toe. Want als er 1 ding 'Not Done' is binnen de traditionele Chinese gemeenschap, dan is het wel gezichtsverlies lijden en dit was er eentje van de buiten categorie. Uncle John, we love you to.

Snel werd de bruidegom ondersteund door zijn beste vrienden naar een kamer gebracht, want de avond werd voortgezet zonder bruidegom. Het schijnt dat hij nog terug is gekomen om de schade enigszins te beperken middels een speech. Nee hij was niet dronken (klopt, hij was laveloos) en was vol trots dat hij het echte spul tenminste gedronken. Hij bedankte Uncle John nogmaals en viel vervolgens voorover het podium af. Chinezen kunnen eenmaal niet tegen drank. Bij de laatste gang werd er fruit op tafel gezet, wat een teken is voor iedereen om de zaal te verlaten. En dus stapte alle mensen op en was de zaal binnen no time leeg. Wij hadden het nog niet helemaal in de gaten dat het einde avond was. Bij de uitgang schudden we familie, schoonfamilie (enigszins bedroefd kijkend), de bruid en bruidsmeisjes de hand. De bruidegom was in geen velden of wegen te bekennen en lag waarschijnlijk zijn kater te verwerken. Het was een zeer memorabele avond en eentje om nooit meer te vergeten. Wat hebben we enorm genoten van onze eerste, ietwat ongebruikelijke, Chinese bruiloft. En zoals het goed Nederlanders betaamt, hebben wij met z'n allen nog even borreltje gehaald op de dijk van Hong Kong.
En ja, ze zijn nog bij elkaar en leefden nog lang en gelukkig.

De weken erna........

Chris is inmiddels weer begonnen in Year 8 van de South Island School. Hij had in begin nog even moeite om de klassen weer te vinden en is meerdere malen verdwaald geraakt. Hij heeft er weer veel zin, maar het zal niet makkelijk worden. Er gaat immers bij ieder vak een schepje bovenop. Vooral Chinees is een heel lastig vak. Vooral ook omdat ze niet alleen aan hun uitspraak dienen te werken, maar ook schrift wordt steeds belangrijker. En als je een streepje verkeerd zet, betekent het direct ook wat anders. Helaas heeft hij zijn vrije uur op dinsdag ochtend moeten inleveren voor een uur 'Catch up' les Chinees. Ook PE (Physical Education, oftewel Gymles) is weer begonnen met een algemene fittest, om te kijken waar de kinderen staan. De komende maanden heeft hij 2 naschoolse activiteiten, te weten: Zeilen en Scuba Diving.

Hij vind het erg leuk, maar daar kan ik als enigszins jaloerse ouder wel iets bij indenken. In December kan hij dan slagen voor zowel zijn zeil certificaat alsmede zijn Padi Open water duik-brevet te halen. 

Stef gaat binnenkort starten met een Thuis programma, opgezet door een school voor autistische kinderen. Zo krijgt hij in ieder geval het gevoel naar school te moeten en ook goed om onder enigszins gelijkgestemde kinderen te zijn. Bovendien kan hij daar zijn passie, dansen en toneel spelen, verder beoefenen. Tot nu toe heeft Tanja getracht thuis les te geven in Engelse woordjes en rekenen. Dat is zwaar, daar hij als hij zijn dag heeft de sommen zonder moeite zelfstandig kan maken, maar ook dagen heeft dat er niets zinnigs uit zijn mond komt. Ik dien er voor te waken dat straks niet en Stef nog thuis zit en mijn vrouw overspannen thuis zit. Gelukkig is hij al geobserveerd door zijn beoogde school, maar is het spijtig genoeg nog wachten op een plek. En dus hebben we voor deze tussen oplossing gekozen.

To be continued.........

Einde Schooljaar

HET DESASTREUS VERLOPEN EK

Zaterdagnacht, de eerste wedstrijd van Oranje op het EK. De verwachtingen waren, zoals gebruikelijk en bij iedere Nederlander, hoog gespannen. We waren uitgenodigd bij de familie Kes. Uitgedost in het Oranje zaten we daar met een handjevol Nederlanders de Chinese voorbeschouwing te kijken. Kuyt, 在板凳上开始 en Affelay 令人惊讶的在基本启动. Laten we maar nog maar een koud blikje Heineken nemen, de spanning stijgt en die Chinese Johan Derksen (die bromsnor!) verstaan we toch niet. JP had het geweldige idee om de TV (die hij net terloops had overgenomen van een andere Nederlander) vlak voor de wedstrijd toch maar te gaan ophalen. Kijk je beter op zo'n scherm van 1 meter 27 breed. Prima plan. En dus ging ik nietsvermoedend mee om een handje te helpen. Vanaf dat moment waren de voortekenen niet gunstig. Na een uur gepriegel en met nog een half uur te gaan, konden we concluderen dat we zijn oude TV bij de lieve mensen niet aan de praat kregen. Wel beeld, maar geen geluid. "Ach, je verstaat ze toch niet en Nederland speelt in het oranje". Dat kan toch niet al te moeilijk zijn. 23.45 uur, de spelers stonden al op het veld en ik inmiddels met het zweet tot aan mijn naad met een joekel van een tv in mijn handen, onderweg terug naar het appartement van JP.

Klokslag 12 uur 's nachts (leuk dat tijdverschil), hadden we beeld en kon de wedstrijd beginnen.

(effe goed kijken, maar hij hangt er echt hoor, de vlag van 'Wij houden van Oranje"!. 

De uitslag is jullie allen bekend.

EINDE SCHOOLJAAR

Het Schooljaar nadert het Einde en wat zijn de eerste 5 maanden hard gegaan. We kunnen concluderen dat we het erg naar ons zin hebben hier in Hong Kong en iedereen erg blij is met de keuze die we gemaakt hebben. Zelfs Stef, die nog steeds geen plek op een school heeft. Wat het voor ons, maar met name Tanja af en toe zwaar maakt. Ook omdat hij in de pubertijd begint te raken en wat vaker zijn eigen wil en mening wil doordrijven. Maar ja, het hoort er allemaal bij.

Einde schooljaar betekent ook allerlei leuke activiteiten. Zomerkampen, films kijken op school, leuke uitstapjes naar een pretpark, maar ook een dag waarbij alle leerlingen hun trotse ouders kunnen tonen wat ze het afgelopen jaar allemaal bereikt hebben in alle vakken.

De ouder dag heeft ons zeer verrast. Wat ontzettend leuk om te zien hoeveel plezier ieder kind daar op school heeft en tevens goed voor ons om de wijze waarop les wordt gegeven beter te begrijpen en de vaak onderliggende gedachte (Teambuilding, Leadership, Cooperation, Creativity) die daarbij onderstreept wordt. We leren daardoor Chris nog beter te begrijpen. En wat zijn we ongelooflijk trots hoe hij zich de eerste 5 maanden heeft weten aan te passen aan een compleet nieuwe omgeving en zich binnen de klas heeft weten te profileren als een ambitieuze en zeer vriendelijke jongen. 

ECHT FANTASTISCH!!! Zijn Engels is met giga sprongen vooruit gegaan. Echt geweldig om te zien en horen.

LEEEEEEEET’SSSSSS PPAAAAAARTYYYYYY!!!!!!!

Zoals jullie zien, is de titel “Let’s party!!!”. Dit is zo omdat ik deze woensdag en 2 zondagen daarvoor feestjes had! Dus; ik begin eerst met die van 2 weken geleden op zondag, en die vond ik ook het leukste =D

Het was 2 weken geleden ONTZETTEND LEUK! Het was namelijk een feestje op een junk! (houten/witte boot waar je feestjes op kunt geven en vanaf kunt duiken) Het leukste van het feestje vond ik wel de bananenboot! OMG wat was DAT leuk! (jahaa, een paar Engelse afkortingen :D ) We hebben van de boot gedoken, op de bananenboot gezeten.. En natuurlijk ga ik nu over de bananenboot vertellen; OMG wat was dat LEEEEUUUUK!!! Ik mocht als eerste met een paar anderen. Ik zat voorop, en dat vond ik heel erg leuk. Die banaan ging wel keihard op en neer hoor! Ze probeerden ons er ook af te gooien door heel scherpe bochten te maken, maaarrrrr…. Ik had een speciale taktiek! Ik sloeg de banaan zoals je op een stier doet als je erop rijdt, en dat hielp echt! Al die anderen vielen er vanaf. En trouwens, wanneer die banaan dingen deed die wat lastig waren, zei ik, je kunt het misschien al raden; FUUUUU- .

En dan nu over die party op school met Learning Future (het vak waar ik mijn video gemaakt heb over de South Island School)

Dit was niet echt een party, maar gewoon een filmpje kijken. Iedereen mocht wat snacks meebrengen. Ik had koekjes die May had gebakken! IEDEREEN wou ze hebben! En die koekjes de overbleven…. ZIJN ALLEMAAL VAN MIJ. (Just jokin)

Maar ja, we keken een film met de naam… Alvin Almighty? Hij heette zo dacht ik, weet niet zeker…

Maarja, het gaat over een man die van God de ark van Noach moet nabouwen, en blablabla, kijk maar zelf als je meer wilt weten.

Nou ehh… Heb een fijne dag dames en heruuh, want IK, GA, LEKKER, RELAXEN…….

Pssssst.. iets te veel in de zon gezeten hoor, de komkommer helpt tegen de brand volgens mij Ma!!

SPECIAL ENGLISH EDITION! READ NOW!!!!

As you can see, I have made a… special edition :D It’s English, because I just want to let you feel how it feels like to speak/read/write English!

So, here is the first topic!

To Ocean Park!

I’ve been to ocean park last Tuesday, but, I didn’t really enjoy it. You know why? Well, I’ll tell you: the first reason was that nobody in my group wanted to go in the rides I wanted to go in, and instead of that, they wanted to go in… in a flying swing… Now you know why I didn’t enjoy it.

The second reason was that there was a cool water-ride where you have to sit in a ring that floats over the water. And there are everywhere waterfalls and that sort of stuff during the ride that make you wet. I don’t know how to say this in English in one word, so I just explain it.

But in this ride… there was supposed to be water in it. But there wasn’t. It looked a bit creepy for me (creeper :P u know what this means? Ask the boys that play D

But, that is not very interesting news, I’ll tell you about something more….

Interesting…

Swimming Gala results & Final House Points!

Yes, we are going to talk about the results! Well, swimming gala was very nice, but, it took a little bit to long. That’s the only thing about it…

But, the results were… that Shtepi ended second in the gala!!!

YAY!!!

And also, on the last school day, we got the final results during an assembly.

and at the end, we got the results..

And the winner was…. BAHAIJ! With 236 house points!

Well, and Shtepi ended 5^th with house points. But that didn’t matter for me, I was just in school. And now, I am gonna tell you something about my plans for the coming summer, under which…

Surfing camp!

Yes, I am going on body-surfing camp! I think this is going to be VERY fun!

At a beach, with huge waves, which takes me from the water back to the coast…

Ahhh, what a nice thought. Can't wait and very much looking forward.

And for the summer holidays, we're going back to

Holland!!!

Yes!!!!! I’m coming back to Holland!!!! I really want to play around with my friends in a swimming pool and playing tag with each other, and buying stuff like frites and ‘frikandel’ or something like that. Nice…

HAVE A NICE HOLIDAY!!!




Flowermarket

Van Flowermarket tot Christelijke Viering

Jawel, voor wat, hoort wat!

We hebben een uitnodiging gekregen van May om een verjaardag te vieren van een van de Christelijke Gemeenschappen hier in Hong Kong. May heeft bijbelstudie en draait regelmatig dienst in de kerk op zondag. Dit is haar lust en haar leven. Hier draait alles om. Natuurlijk zijn we heel blij dat zij zich zo vasthoudt aan het geloof en daarom willen we haar dan ook graag steunen door deel te nemen aan de jaarlijkse verjaardag. Zij staat dag en nacht klaar voor ons, dus het was een kleine moeite ons richting het Centrum te begeven waar de dienst werd gedraaid. We waren echter veel en veel te vroeg  en het was moeilijk zoeken tussen tussen alle helpers, want die verzamelen zich met duizenden bij elkaar in alle hoekjes en tunnels elk weekend. Gelukkig stond May ons aan het einde van de tunnel op te wachten met open armen. Voor Stef was het een groot halelulu, hij schaarde zich snel tussen de dames en liet zich kussen en knuffelen als een echte teenacher en voelde zich daar helemaal thuis.
Hij heeft toch helemaal gelijk?!!

We gaan ons nu voorbereiden op onze 'home leave' zoals ze dat noemen. We zien er in ieder geval ontzettend naar uit en ook het verlangen naar een stukje betaalbare Hollandse kaas, zwart witjes, tompoezen, hagelslag en een lekker worstje van de Keurslager wordt al groter.

Tot volgende week!!